Na een lange periode van donkere, natte dagen lijken de eerste tekenen van het voorjaar door te zetten. Lente, eindelijk. Niet meer in het donker naar je werk hoeven gaan. Bloeiende bloesems. Langere dagen. Terrassen die weer volstromen zodra de zon maar even schijnt. Het gevoel van een nieuw begin…

Misschien ook een goed moment om op een aantal zaken te reflecteren. Als VDBZ hadden we gehoopt in deze nieuwsbrief een inhoudelijke reactie te kunnen geven op het langverwachte rapport over de evaluatie van het personeelsbeleid. We moeten onze leden echter nog heel even in spanning houden. Wel spreken we hier de hoop uit dat, wanneer het rapport eenmaal uit is, er serieus aan de slag gegaan wordt met een aantal zaken waar wij als VDBZ de afgelopen jaren aandacht voor hebben gevraagd. Bijvoorbeeld op het gebied van instroom, loopbaanpaden, loopbaanbegeleiding, talentmanagement, de FBS systematiek, en feedbackmechanismen voor leidinggevenden. Daarover meer in de columns van de OR en de WGP. We spreken hier ook de meer algemene verwachting uit dat dit rapport ook serieus aanleiding geeft om te kijken of ons personeelsbeleid in brede zin (nog) fit-for-purpose is en maximaal bijdraagt aan excellente diplomatie. Dit is het moment om de nodige verbeteringen door te voeren. Het zou zonde zijn die kans te laten lopen. Want onze mensen, in Den Haag en op de posten, zijn nu eenmaal ons grootste kapitaal. En die verdienen het om op een effectieve wijze te worden ondersteund in hun loopbaan en ontwikkeling. Of je nou in beheer of beleid werkt, startend medewerker bent of leidinggevende.

Daarnaast spreken we de ook de ambitie uit dat we als VDBZ een bijdrage kunnen blijven leveren aan de discussie over ambtelijke professionaliteit en het doorontwikkelen van loyale tegenspraak binnen onze organisatie, binnen de daartoe geëigende kaders. Tijdens de ALV van 1 februari spraken we daar voor de eerste keer met onze leden over en we blijven daarover graag met u allen in gesprek. Daarbij willen we nogmaals het belang van zorg naar elkaar  benadrukken: als collega’s moeten we elkaar vertrouwen dat iedereen professioneel en naar eer en geweten handelt, elkaar steunen en respectvol met elkaar omgaan, ook als zienswijzen fundamenteel van elkaar verschillen. 

Tot slot spreken we de verwachting uit dat we als organisatie stappen blijven maken op het gebied van veiligheid, diversiteit en inclusie. Het is al vaak genoeg gezegd, het gaat hier om een cultuurverandering en die kost tijd. Maar het blijft cruciaal “to be seen doing something”, hoe klein sommige stappen ook soms lijken. Deze verandering kan alleen als we er allemaal voor staan en gaan, in Den Haag en op de posten.

Heeft u daar nu al gedachten bij, stuur me dan zeker een mail: rob.anderson@minbuza.nl

Rest mij niets anders dan u allen alvast een goed Pasen te wensen!